Een ietwat persoonlijke blog

Het bijzondere aan deze reis is eigenlijk alles wat er op persoonlijk vlak met mij gebeurd is. Veel 'struggles' (zoals ze dat tegenwoordig noemen) gehad met mezelf en de manier waarop ik in het leven sta. Als je het mij vraagt heb ik deze reis nodig gehad om mezelf te vinden. Maar waar kun je jezelf vinden op deze aardbol? In Thailand of Maleisie? Om heel eerlijk te zijn heb ik wel een deeltje van mezelf gevonden in Thailand.. maar dat had ik in 2008 ook al ervaren. 

Deze reis heeft me voornamelijk momenten opgeleverd waarin ik mij besefte dat ik het niet ergens op de wereld moet zoeken, maar bij mezelf. Het gaat dan ook niet om de bestemming maar om de weg er naartoe. De bestemming is het veel beloofde land waar je jaren naartoe probeert te werken, maar brengt uiteindelijk als je er bent, alleen maar weer nieuwe doelen met zich mee.

Tijdens mijn reis probeer ik dan ook echt te luisteren naar mijn gevoel en vooral mijn lichaam. Op momenten dat ik normaal gewoon keihard door zou gaan (lees: altijd over grenzen gaan), kies ik er nu bewust voor een stapje terug te zetten en na te denken over wat ik bijvoorbeeld beter kan doen. Om in de toekomst dit moment te voorkomen. 

Momenteel zit ik op Koh Lanta en worden er levensvragen gesteld, weliswaar aan mezelf. Waar wil ik heen met mijn carrière? Wil ik vastigheid of op zoek naar wat ik echt leuk vind en het risico lopen op een maand wat minder te besteden? 

Echter ben ik me er nu nog meer van bewust dat je soms een vraag kunt hebben waar je niet meteen antwoord op krijgt of kunt vinden. En dat het dus niet erg is om dat te laten rusten want gedurende je zoektocht naar het antwoord komt er weer iets anders op je pad waardoor je misschien wel een hele andere vraag gaat stellen. 

Afgelopen jaren heb ik heel vaak slecht in mijn vel gezeten maar ik kan nu in alle eerlijkheid zeggen dat ik op de goede weg ben. En die weg zal ik altijd weer opnieuw moeten uitvinden. Net zoals een ieder ander. Maar tevreden zijn met wat je hebt is altijd makkelijker als je op jezelf let, in plaats van op de ander. Ook al heb ik in de afgelopen twee maanden bijna geen moment helemaal alleen gereisd, ik ben er wel achter wat voor mij werkt tijdens het reizen. Ik ben geen uitgaanstype, dus zoek ik liever de rust. Ik hou van zon, zee en strand. Want daar ben ik op z'n best. Drie maanden de tijd? Doe maar lekker rustig aan... want dat om de twee dagen naar de volgende stad reizen is heel erg vermoeiend als je gevoelig bent voor prikkels en te veel toeristen om je heen. Dit zijn een van de vele dingen die ik heb ervaren tijdens de reis en er gaan nog een heleboel komen. 

Het gaat erom wat jij zelf belangrijk vindt en niet wat de anderen denkt of vindt van jou en al je persoonlijke dingen. 

Ontwikkeling zit hem in het eerlijk naar jezelf kijken en reflecteren op wat je beter kan doen. Zo leer ik van Juneoer dat het belangrijk is om je doelen hardop uit te spreken. Iets waar ik heel veel moeite mee heb maar waar ik wel in geloof. De volgende stap voor mij is om dat ook echt te gaan doen. Zodat al mijn wensen en affirmaties het universum in worden gestuurd en daarna ook weer bij mezelf terug komen.

*Momenteel zitten we op Bali en gaat de laatste week voor Juneoer in en de bedoeling is voornamelijk dat we lekker gaan eten en rustig aan gaan doen samen. Nog even genieten dus!